عفونت قارچی واژن و علل ایجاد آن + عکس‌ های واقعی

عفونت قارچی واژن نوعی عفونت است که باعث تحریک ، ترشح و خارش شدید واژن و فرج – بافت های دهانه واژن – می شود. عفونت مخمری واژن که کاندیدیازیس واژینال نیز نامیده می شود ، از هر ۴ زن در مقطعی از زندگی ، ۳ نفر را درگیر می کند. یک عفونت مقاربتی محسوب نمی شود ؛ متخصص زنان تهران بیان می کند ، خطر ابتلا به این نوع عفونت در زمان اولین فعالیت جنسی منظم افزایش می یابد. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد عفونت‌ ها ممکن است طی رابطه جنسی دهانی افزایش پیدا کنند. در زیر عکس عفونت قارچی واژن را مشاهده می‌ کنید. داروها می توانند به طور موثر عفونت های قارچی واژن را درمان کنند. اگر عفونت های قارچی مزمن دارید به یک درمان طولانی نیاز دارید.

• جوراب شلواری تنگ
• دوش گرفتن ، که برخی از باکتری های طبیعی واژن را که از شما در برابر عفونت محافظت می کنند ، از بین می برد
• مصرف پد و تامپون
• استفاده از وان آب گرم و حمام های بسیار گرم
• مصرف غیر ضروری از آنتی بیوتیک ، بدلیل ابتلا به سرماخوردگی یا سایر عفونت های ویروسی
• استفاده طولانی مدت در لباس های خیس مانند مایو و لباس های ورزشی

نحوه درمان عفونت قارچی واژن

درمان عفونت های قارچی بستگی به شدت و فراوانی عفونت شما دارد، اما درمان های رایج ذیل که بیشتر توصیه و تجویز می شوند عبارتند از:

1. مصرف یک داروی ضد قارچ به مدت سه تا هفت روز معمولا عفونت قارچی واژن را از بین می برد. داروهای ضد قارچ  که به صورت کرم ، پماد ، قرص و شیاف در دسترس هستند شامل میکونازول (Monistat 3) و ترکونازول هستند. برخی از این داروها بدون نسخه و برخی دیگر فقط با نسخه قابل استفاده هستند.
2.  پزشک شما ممکن است یک دوز قرص فلوکونازول (دیفلوکان) را تجویز کند. در صورت بارداری مصرف داروهای خوراکی توصیه نمی شود. برای کنترل و بهبود علائم شدیدتر ، ممکن است دو دوز را با فاصله سه روز مصرف کنید.

علائم عفونت قارچی واژن

علائم این نوع عفونت در خانم ها می تواند بسته به شدت آن خفیف یا شدید باشد

• خارش
• احساس سوزش ، به ویژه در هنگام مقاربت یا هنگام ادرار کردن
• قرمزی و تورم
• درد
• کهیر و دانه های قرمز روی واژن
• ترشحات ضخیم ، سفید و بدون بو ، با ظاهری پنیری
• ترشحات آبکی واژن

عفونت مخمری پیچیده واژن

ممکن است مبتلا به یک عفونت قارچی واژن  پیچیده باشید اگر:

• بیمار علائم و نشانه های شدیدی مانند قرمزی ، تورم و خارش شدید دارد که منجر به پارگی ، ترک یا زخم می شود.
• بیمار در طول یک سال چهار مرتبه یا بیشتر به عفونت قارچی مبتلا می شود
• دیابت کنترل نشده
• سیستم ایمنی بدن شخص به دلیل مصرف برخی داروها یا تحت شرایطی مانند عفونت HIV ضعیف شده است

علل ایجاد عفونت قارچی واژن

قارچ کاندیدا آلبیکنس عامل ایجاد بیشتر عفونت های مخمری واژن است. واژن به طور طبیعی حاوی ترکیب متعادلی از مخمرها از جمله کاندیدا و باکتری است. برخی از باکتری ها (لاکتوباسیلوس) از رشد بیش از حد مخمر جلوگیری می کنند. اما این تعادل می تواند مختل شود و رشد بیش از حد کاندیدا یا نفوذ قارچ به لایه‌ های سلولی عمیق‌ تر واژن باعث علائم و نشانه‌ های عفونت قارچی واژن می‌ شود.

رشد بیش از حد مخمر می تواند ناشی از:

• مصرف آنتی بیوتیک ، که باعث عدم تعادل در فلور طبیعی واژن می شود
• بارداری
• دیابت کنترل نشده
• سیستم ایمنی ضعیف
• مصرف قرص ضد بارداری یا هورمون درمانی که باعث افزایش سطح استروژن می شود

کاندیدا آلبیکنس رایج ترین نوع قارچی است که باعث عفونت قارچی واژن می شود. درمان عفونت های مخمری ناشی از انواع دیگر قارچ کاندیدا می تواند دشوارتر باشد و به طور کلی نیاز به درمان های تهاجمی تری دارد.

عفونت قارچی بعد از جراحی زیبایی واژن چقدر شایع است ؟

عفونت قارچی بعد از جراحی زیبایی واژن نادر است اما ممکن است در برخی موارد رخ دهد. به طور کلی ، این نوع عفونت‌ ها به دلیل تغییرات در محیط واژن و آسیب‌ های ناشی از جراحی می‌ توانند بروز کنند. در اینجا به نکات کلیدی در این زمینه اشاره شده است :

1. عفونت‌ قارچی واژن  بعد از عمل های زیبایی ناحیه تناسلی شایع نیستند ، اما احتمال بروز آنها وجود دارد. معمولا با رعایت دقیق بهداشت و دستورالعمل‌ های بعد از جراحی ، این خطر به حداقل می‌رسد.
2. تغییرات در pH واژن ، کاهش باکتری‌ های مفید و آسیب‌ های ناشی از جراحی می‌توانند به رشد قارچ ها کمک کنند. همچنین ، مصرف آنتی‌ بیوتیک‌ ها برای پیشگیری از عفونت‌ های باکتریایی ممکن است به عدم تعادل میکروبی واژن و رشد قارچ‌ ها منجر شود.
3. رای کاهش خطر عفونت بعد از لابیاپلاستی رعایت بهداشت مناسب و پیروی از توصیه‌ های پزشک مهم است. استفاده از لباس‌ های نخی و جلوگیری از پوشیدن لباس‌ های تنگ و مرطوب می‌ تواند کمک‌ کننده باشد.
4. در صورت بروز علائم عفونت قارچی مانند خارش ، سوزش و ترشحات غیرعادی ، مراجعه به پزشک برای درمان مناسب ضروری است. درمان معمولا شامل داروهای ضد قارچ به صورت موضعی یا خوراکی است.

عواملی که خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می دهند ؟

• مصرف آنتی بیوتیک : عفونت قارچی واژن در زنانی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند شایع است. آنتی بیوتیک های وسیع الطیف که طیف گسترده ای از باکتری ها و باکتری های سالم واژن را نیز از بین می برند که منجر به رشد بیش از حد مخمرها می شود.
• افزایش سطح استروژن : عفونت های مخمری در زنان با سطوح استروژن بالاتر شایع تر است. مانند زنان باردار یا زنانی که از قرص های ضد بارداری با دوز بالا یا هورمون درمانی با استروژن استفاده می کنند.
• دیابت کنترل نشده : زنانی که قند خونشان ضعیف است ، نسبت به زنانی که قند خونشان به خوبی کنترل شده است ، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت های قارچی هستند.
• ختلال در سیستم ایمنی : زنانی که ایمنی پایین‌ تری دارند مانند درمان با کورتیکواستروئید یا عفونت HIV – احتمال بیشتری دارد که به عفونت‌ های قارچی مبتلا شوند.

اگر عفونت قارچی واژن درمان نشود چه میشود؟

جلوگیری از ابتلا به عفونت قارچی واژن

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت قارچی واژن ، لباس زیری بپوشید که فاق نخی داشته باشد و خیلی تنگ نباشد. همچنین ممکن است عوامل زیر به جلوگیری از ابتلا به عفونت قارچی کمک کند:

• جوراب شلواری تنگ
• دوش گرفتن ، که برخی از باکتری های طبیعی واژن را که از شما در برابر عفونت محافظت می کنند ، از بین می برد
• مصرف پد و تامپون
• استفاده از وان آب گرم و حمام های بسیار گرم
• مصرف غیر ضروری از آنتی بیوتیک ، بدلیل ابتلا به سرماخوردگی یا سایر عفونت های ویروسی
• استفاده طولانی مدت در لباس های خیس مانند مایو و لباس های ورزشی

نحوه درمان عفونت قارچی واژن

درمان عفونت های قارچی بستگی به شدت و فراوانی عفونت شما دارد، اما درمان های رایج ذیل که بیشتر توصیه و تجویز می شوند عبارتند از:

1. مصرف یک داروی ضد قارچ به مدت سه تا هفت روز معمولا عفونت قارچی واژن را از بین می برد. داروهای ضد قارچ  که به صورت کرم ، پماد ، قرص و شیاف در دسترس هستند شامل میکونازول (Monistat 3) و ترکونازول هستند. برخی از این داروها بدون نسخه و برخی دیگر فقط با نسخه قابل استفاده هستند.
2.  پزشک شما ممکن است یک دوز قرص فلوکونازول (دیفلوکان) را تجویز کند. در صورت بارداری مصرف داروهای خوراکی توصیه نمی شود. برای کنترل و بهبود علائم شدیدتر ، ممکن است دو دوز را با فاصله سه روز مصرف کنید.