درباره یائسگی دوران و علائم آن

یائسگی پایان دوره باروری زنان است که معمولاً در حدود 50 سالگی است. با توقف قاعدگی و همچنین توقف تخمک گذاری و ترشح هورمون های جنسی (استروژن و پروژسترون) توسط تخمدان ها مشخص می شود. از نظر پزشکی، زمانی که یک زن برای 12 ماه متوالی پریود نشده باشد، در دوران یائسگی شناخته می شود. با این حال، شروع یائسگی، یعنی قطع دائمی قاعدگی، در ابتدای این 12 ماه است.

بنابراین فقط می توان به صورت گذشته نگر ایجاد کرد. دوره 2 تا 7 سال قبل از یائسگی را پری یائسگی می گویند. تخمک گذاری نامنظم تر می شود. سطح استروژن می تواند به طور چشمگیری متفاوت باشد. در این سال های انتقالی است که بی نظمی های قاعدگی و علائم آزاردهنده ظاهر می شود: گرگرفتگی، اختلالات خواب، نوسانات خلقی و غیره.

شدت علائم از یک زن به زن دیگر متفاوت است: برخی علائم غیر از قطع قاعدگی ندارند، در حالی که برخی دیگر علائم با شدت متوسط ​​تا شدید دارند (20 تا 30 درصد از زنان). پس از یائسگی، اگرچه تخمدان‌ها دیگر استروژن ترشح نمی‌کنند، غدد فوق کلیوی و بافت چربی (ذخایر چربی) همچنان مقادیر کمی ترشح می‌کنند.

علائم یائسگی

علائم معمولاً در دوران پیش از یائسگی بارزتر است. این علائم مربوط به تغییرات هورمونی است که در این دوره گذار رخ می دهد، بلکه به پیری نیز مربوط می شود. آنها به طور غیر قابل پیش بینی ظاهر می شوند و از ماه به ماه بسیار متفاوت هستند.

پریودهای نامنظم

آنها یک تظاهرات رایج از بی ثباتی هورمونی هستند که در دوران پیش از یائسگی رخ می دهد.

گرگرفتگی

گرگرفتگی معمولا ابتدا در شکم یا قفسه سینه احساس می شود. گرما در عرض چند ثانیه به گردن و صورت می رسد. مدت زمان آنها از چند ثانیه تا چند دقیقه متغیر است. فراوانی و شدت آنها از یک زن به زن دیگر بسیار متفاوت است. گاهی اوقات با تپش قلب و تعریق همراه هستند. 50 تا 80 درصد زنان آن را تجربه می کنند. گرگرفتگی اولین دلیلی است که زنان در دوران یائسگی به دنبال مراقبت های پزشکی هستند.

اختلالات خواب

مشکلات خواب یک دلیل بسیار رایج برای شکایت در این دوره انتقالی است. به طور کلی، با افزایش سن، شب ها کوتاه تر می شود و کیفیت خواب ضعیف تر می شود. تغییرات هورمونی نیز می تواند در خواب اختلال ایجاد کند. به عنوان مثال، مشکل به خواب رفتن و بیدار شدن مکرر در طول شب معمولاً به گرگرفتگی و تعریق شبانه مربوط می شود. این اختلالات خواب می تواند منجر به خستگی قابل توجه، تحریک پذیری، اختلالات خلقی و مشکل در تمرکز شود.

اختلالات خلقی

اگرچه هنوز بحث برانگیز است، دوره حوالی یائسگی به نظر می رسد زمان بیشترین آسیب پذیری عاطفی باشد. تحریک پذیری، تمایل به گریه، نوسانات خلقی، اضطراب و کمبود انگیزه یا انرژی، شایع ترین آزاردهنده های گزارش شده در این دوره از زندگی هستند. زنانی که قبل از یائسگی از افسردگی رنج می بردند نیز گاهی اوقات علائم شان بدتر می شود.

پیری پوست، خشکی مو

پوست خشک‌تر می‌شود و چین و چروک‌ها بارزتر می‌شوند. موها خشک تر و شکننده تر می شوند. در واقع، کاهش استروژن منجر به کاهش تولید کلاژن و الاستین می شود، 2 ماده ای که نقش مهمی در خاصیت ارتجاعی پوست و همچنین در رنگ آن دارند. علاوه بر این، عوامل دیگری می توانند ظاهر پوست و مو را تغییر دهند، مانند کاهش سرعت فعالیت غده تیروئید (کم کاری تیروئید). بنابراین ما باید وضعیت را به طور کلی ارزیابی کنیم.

یائسگی زودرس

یائسگی و عوارض احتمالی آن

کاهش استروژن زنان را در معرض خطر بیشتر مشکلات سلامتی مانند پوکی استخوان، بی اختیاری ادرار استرسی و اختلالات قلبی عروقی قرار می دهد. این یکی از عوامل خطر در میان دیگران است. یائسگی باعث تغییرات عمیق جسمی و روانی در زنان می شود.